MICHAŁ ANIOŁ WE FLORENCJI

Michał Anioł, portret

Zgodzicie się ze mną, iż Michał Anioł to jeden z najbardziej znanych artystów wszechczasów i trudno podważyć opinię, iż był on wielostronnym geniuszem. Co ciekawe niezwykły talent tego artysty rozpoznano już za jego życia, co jak wiecie zdarza się bardzo rzadko.

Macie ochotę poznać kilka faktów z życia Michała Anioła i wyruszyć na wycieczkę po Florencji po jego śladach? Jeśli wybieracie się do tego renesansowego miasta, nie zapomnijcie zachować tego wpisu. Na pewno się Wam przyda w wyborze miejsc do zwiedzania i w zorientowaniu się we florentyńskich muzach.

Michelangelo Buonarroti urodził się w 1475 roku w “dzikiej” części Toskanii, w rejonie Casentino, w miejscowości Caprese niedaleko Arezzo. Jednak bardzo szybko jego rodzina przeniosła się do Florencji. Mały Michał za niańkę miał kobietę z podmiejskiego Settignano, miejsca, gdzie wydobywano kamień do budowy i gdzie miało swoje warsztaty wielu rzeźbiarzy. Ten fakt będzie wspominany żartobliwie przez Buonarrotiego. Według niego razem z mlekiem wyssał on również wielowiekową tradycję rzeźbiarską Settignano i miłość do dłuta.

Michał Anioł, Bitwa centaurow, Florencja

MUZEUM – DOM BUONARROTI

Mimo nazwy, Michał Anioł nigdy tam nie mieszkał. Posiadłość należała do jego bratanka Leonarda i z czasem została zamieniona w muzeum poświęcone geniuszowi. Można w nim zobaczyć dwie młodzieńcze prace artysty: Bitwę Centaurów (na zdjęciu) i Madonnę na schodach. W Bitwie widać inspirację sztuką klasyczną, którą artysta miał okazję kopiować pod patronatem Wawrzyńca Wspaniałego w ogrodach San Marco. Medycejski książę przyjął go w gościnę we własnym domu i dał mu wykształcenie artystyczne w nowo uformowanej akademii na wolnym powietrzu dla utalentowanych młodych artystów. Tutaj możecie poczytać o masce fauna, którą wyrzeźbił młody Buonarroti podczas tych lat i której ślad zaginął podczas drugiej wojny.

W muzeum znajduje się również model do jednej z czterech alegorii rzek, które miały zdobić sarkofagi w Nowej Zakrystii, jednej z ostatnich prac Michelangelo we Florencji.

Michał Anioł, drewniany krucyfiks, Florencja
Krucyfiks w Santo Spirito

KOŚCIÓŁ SANTO SPIRITO W OLTRARNO

Zaraz po śmierci Wawrzyńca w 1492 roku, Florencja znalazła się pod wpływem dominikańskiego brata Girolamo Savonarola, a członkowie dynastii medycejskiej byli widziani wrogo . Siedemnastoletni Michał Anioł znalazł schronienie u przeora klasztoru Santo Spirito. Pozwalał mu on na studiowanie i sekcję zwłok z pobliskiego szpitala. Taka praktyka była przyjętą metodą studiowania anatomii ludzkiej. Podobno w podzięce za schronienie w 1493 roku, Michał Anioł wyrzeźbił drewniany krucyfiks. Dzisiaj można go zobaczyć za symboliczną sumę w kościele Santo Spirito. Dzieło uderza swoją delikatnością i precyzyjnym oddaniem szczegółów anatomicznych. Prawdopodobnie artysta wyrzeźbił ciało Chrystusa patrząc na zwłoki młodego chłopca.

Michał Anioł, Brutus, Bargello, Florencja
Brutus

MUZEUM BARGELLO

Kiedyś miejsce tortur, dzisiaj jest to jedno z piękniejszych muzeów na świecie z rzeźbami  renesansowymi. Na parterze, w dużej sali, można zobaczyć aż cztery majstersztyki Michała Anioła, pochodzące z różnych okresów jego twórczości.

W 1494 r. Michał Anioł przeniósł się do Rzymu w poszukiwaniu nowych zamówień. Bóg wina, Bachus w Bargello został wykonany dla kardynała Riario. Jednak wymuskane ciało boga i jego niepewna pozycja, wskazująca na upojenie winem, nie przypadły mu do gustu i bardzo szybko sprzedał on rzeźbę.

W Bargello znajdziecie również płaskorzeźbę Tondo Pitti (Madonnę z Dzieciątkiem). Tondo o okrągłym kształcie było typowym formatem zamawianym przez bogate rodziny na użytek prywatny. Podobno Michał Anioł nie był zadowolony z proporcji tej rzeźby i zostawił ją w stanie nieukończonym. W ten sposób zainaugurował szereg prac niedokończonych, które są dla nas dzisiaj zagadką.

Następne dzieło w muzeum to Dawid lub Apollo. Istnieją dzisiaj wątpliwości, kogo powinna była przedstawiać statua. A ostania praca to popiersie Brutusa, zdrajcy Juliusza Cezara. Patrząc na nie łatwo nam odgadnąć po czyjej stronie stał Michał Anioł.

Dawid Michal Aniol
Dawid

MUZEUM ACCADEMIA

W 1501 roku Buonarroti powrócił do Florencji. Młody, a już otoczony sławą i uznaniem po wyrzeźbieniu rzymskiej Piety, zabrał się za niełatwe wyzwanie. W magazynach Opera del Duomo od wielu lat znajdował się blok marmuru mający przedstawiać Dawida. Aż trzech artystów próbowało pracować nad bryłą, ale zrezygnowali oni z pracy, ponieważ marmur posiadał wiele skaz. 26 letni Michał Anioł zabrał się za pracę i w półtora roku wykonał arcydzieło renesansu i sztuki europejskiej. O Dawidzie możecie poczytać więcej na moim artykule.

W Akademii znajdują się również niedokończeni Jeńcy, nad którymi artysta pracował przez wiele lat. Stanowili oni część projektu do grobu papieża Juliusza II. Oraz Sw. Mateusz i przypisywana Buonarrotiemu Pietà z Palestriny. Ale trudno jednak uwierzyć, iż została ona wykonana przez naszego geniusza, proporcje i anatomia figur wyglądają na niezbyt udane.

Zdecydowanie wizyta w Accademii powinna stanowić „must” dla miłośników Michała Anioła.

Dawid Michal AniolDawid Michal Aniol
Tondo Doni

GALERIA UFFIZI

Mniej więcej w tych samych latach, boski Buonarroti pracował nad innym dziełem, obrazem nazywanym Tondo Doni, ponieważ wykonanym dla rodziny o tym nazwisku. Jest to jedyne potwierdzone dzieło namalowane na drewnie artysty i znajduje się w muzeum Uffizi. Ciekawe, co skłoniło Michała do zajęcia się malarstwem? Przez całe życie twierdził on, iż to rzeźba jest największą sztuką. Co oczywiście nie przeszkodziło mu w wykonaniu genialnych fresków do kaplicy Sykstyńskiej i do namalowania tego niesamowitego obrazu przedstawiającego Świętą rodzinę. Zwróćcie uwagę na jaskrawe, metaliczne kolory i na oryginalną pozycję Maryi. Widać na obrazie zamiłowanie artysty do rzeźby.

Nowa Zakrystia, Florencja, grob Giuliano
Nowa Zakrystia

KOMPLEKS SAN LORENZO

Pierwsze trzydzieści lat 16 go wieku to dość dramatyczny czas na Półwyspie Apenińskim. Medyceusze wracają do władzy do Florencji, dwóch z nich zasiada na tronie papieskim a w 1527 roku dochodzi do złupienia Rzymu przez armię hiszpańską. Michał Anioł przebywał w tym czasie we Florencji z przerwami, pracując nad wieloma projektami i pozostawiając wiele z nich w stanie niedokończenia. Medycejscy papieże zamówili Michałowi Aniołowi projekt Nowej Zakrystii w kościele San Lorenzo jak również przedsionek i Bibliotekę. We Florencji można więc podziwiać również niesamowity talent architektoniczny Buonarrotiego i jego oryginalne rozwiązania, które wyprzedzają epokę, w której żył. O Nowej Zakrystii napisałam artykuł.

Kiedy Medyceusze wracają na do władzy w mieście w 1530 roku, Michał Anioł przenosi się na stałe do Rzymu.

Pietà Bandini Michal Aniol
Pietà Bandini

MUZEUM OPERA DEL DUOMO

Chociaż duch i geniusz Michała Anioła zawsze będą unosić się po uliczkach Florencji, Muzeum Opera del Duomo to ostatni przystanek na naszym szlaku. To tam możecie zobaczyć jedno z ostatnich dzieł artysty, dramatyczną Pietę Bandini. Podobno Michał Anioł wyrzeźbił ją na swój własny grób, ale w porywie złości rzucił w nią młotem i ją uszkodził. Dzieło zostało potem dopracowane przez jego ucznia Tiberio Calcagni. Podobno w postaci Nikodema podtrzymującego martwe ciało Chrystusa, artysta wyrzeźbił autoportret.

Niedawno rzeźba przeszła gruntowną restaurację i czekamy na możliwość jej zobaczenia.

Tutaj kończy się nasza wycieczka śladami Michała Anioła.

A ja zapraszam na wycieczkę po Florencji.

SANDRO BOTTICELLI – 10 CIEKAWYCH FAKTÓW

Sandro Botticelli to dzisiaj jeden z najbardziej znanych malarzy na świecie. Obrazy: Wiosna i Narodziny Wenus (obydwa w Uffizi) stały się ikonami piękna i sztuki. Poznaj 10 faktów i ciekawostek z życia Botticellego.

Sandro Filipepi Botticelli, autoportret

1. DLACZEGO BOTTICELLI A NIE FILIPEPI
Alessandro Botticelli urodził się w 1445 roku we Florencji w dzielnicy Santa Maria Novella jako czwarty syn w rodzinie garbarza. Mimo iż jego prawdziwe nazwisko to di Vanni Filipepi, do historii przeszedł jako Botticelli. Według historyków sztuki, ten przydomek wywodzi się od słowa “battigello” oznaczającego rzemieślnika, wyklepującego złoto na cieniutkie listki. Wykorzystywano je do tworzenia tła i szczegółów na ówczesnych obrazach. Prawdopodobnie nasz Sandro odebrał pierwsze wykształcenie artystyczne w warsztacie brata Antonia, który zajmował się właśnie “biciem” złota.

Sandro Botticelli, Boska Komedia

2. RYSUNKI ARTYSTY
Botticelli był bardzo utalentowanym rysownikiem. Wielowiekowa tradycja artystyczna we Florencji wymagała od każdego artysty zdolności i szybkości w szkicowaniu. Przed każdym dziełem malarskim, rzeźbiarskim czy architektonicznym wykonywano setki rysunków. Studiowanie perspektywy, anatomii, ekspresji, układania się szat na ciele itd stanowiło podstawę każdej sztuki. Sandro Botticelli tworzył figury za pomocą linii i podkreślając ich kontury. Faliste linie i wydłużone, eleganckie formy to charakterystyczna cecha sztuki Alessandra.
Niektóre rysunki artysty przetrwały do dziś, na przykład te przechowywane w zbiorach galerii Uffizi.

Jedną z najbardziej niesamowitych prac rysunkowych Botticellego są ilustracje do specjalnego wydania Boskiej Komedii Dantego. To specjalne pergaminowe wydanie zostało zamówione przez kuzyna Wawrzyńca Wspaniałego a Sandro wykonał 100 ilustracji, z których przetrwało 92, przechowywanych w Berlinie i w Watykanie. Uderzają one prostotą i jednocześnie elegancją.

Sandro Botticelli, Madonna z granatem

3. SMUTNE MADONNY
Melancholia na twarzach malowanych postaci, szczególnie smutne Madonny stała się znakiem rozpoznawczym artysty. A tymczasem mało kto wie, iż zostały one, można powiedzieć, opatentowane przez Filippo Lippi, w którego warsztacie kształcił się przez jakiś czas młody Sandro. Filippo, zakonnik, kobieciarz i utalentowany malarz stworzył ideał piękna kobiecego popularnego w 15 tym wieku. Były to właśnie blondynki o jasnej karnacji i o smutnym wyrazie twarzy. Botticelli zapożyczył z wielkim sukcesem model mistrza.

Przyklady rysunkow skazancow

4. MALARZ TRUPÓW
 
W 1478 roku po nieudanej konspiracji Pazzich, mającej obalić Medyceuszy, wielu jej uczestników wyłapano i skazano na śmierć. Botticelli dostał wtedy dziwne zamówienie. Musiał narysować zwłoki powieszonych z okien Bargello skazańców. Te rysunki zostały potem wywieszone na fasadzie Palazzo Vecchio. Zadanie może wydawać się nam dzisiaj dziwne, aczkolwiek pozwalało artystom na studiowanie anatomii martwego ciała. Te rysunki wykorzystywano potem przy tworzeniu obrazów czy fresków o tematyce na przykład ukrzyżowania.

Botticelli, Pallas Atena i centaur

5. AKADEMIA PLATONA
Już na początku lat 70 tych Botticelli był związany z kręgiem literatów i filozofów, zrzeszających się pod nazwą Akademii Platona lub Neoplatońskiej. Odkrycie kultury klasycznej dzięki jej tłumaczeniom na język łaciński, zapoczątkowało próbę połączenia ideałów klasycznych z ideałami chrześcijańskimi. Wenus stała się wtedy symbolem piękna i miłości, dzięki którym człowiek mógł wznieść się duchowo ponad świat materialny. Marsilio Ficino, Pico della Mirandola, Agnolo Poliziano i wielu innych zbierało się pod patronatem Wawrzyńca Wspaniałego w podmiejskiej willi Castello a po jego śmierci w ogrodach Orti Oricellai .

Botticelli przelał idee neoplatońskie na drewno i płótno, oddając modną tematykę mitologiczną i tworząc nowe kanony piękna i stylizacji.

Fresk w Kaplicy Sykstynskiej, Sandro Botticelli

6. KAPLICA SYKSTYŃSKA
W 1480 roku najlepsi artyści z Florencji zostali wysłani do Rzymu, by pracować nad cyklem fresków w kaplicy Sykstyńskiej dla papieża Sykstusa IV. Wśród nich Botticelli, który stworzył trzy freski związane z historią Mojżesza i Chrystusa. Była to według krytyków słabsza praca artysty, prawdopodobnie spowodowana dostosowaniem się do jednolitego stylu Perugino i do tradycyjnego ujęcia tematu. Botticelli miał tutaj mniejszą okazję na pokazanie swojej wyjątkowości.

Sandro Botticelli, Oplakiwanie Chrystusa, pozniejszy obraz artysty

7. KRYZYS MISTYCZNY 
Pod koniec 15 go wieku Sandro Botticelli przeżył wielki kryzys duchowy. Wiemy, iż był on pod dużym wrażeniem moralizatorskich kazań dominikańskiego brata Girolamo Savonaroli. Savonarola krytykował luksusy, rozwiązłość i korupcję panująca w mieście. Dominikanin, o bardzo charyzmatycznej osobowości odegrał wielki wpływ na ówczesnych artystów. Botticelli właśnie wtedy powrócił do tematyki religijnej i do stylu archaicznego. Ówczesne obrazy oddają niepokój, introspekcję i mistycyzm. Podobno Botticelli, kiedy Savonarola został skazany na śmierć w 1498 roku, wypowiadał się w jego obronie. Mówi się też o spaleniu niektórych obrazów o tematyce mitologicznej przez artystę.

Portret Simonetta Vespucci

8. MUZA ARTYSTY: SIMONETTA VESPUCCI
Jeśli przyjrzyjcie się obrazom artysty, wiele kobiet ma podobną fizjonomię. Wiemy, iż muzą Sandra była Simonetta Vespucci, prawdziwa piękność i dzisiaj powiedzielibyśmy influencer tamtych lat we Florencji. To jej twarz podziwiamy prawdopodobnie na obrazach Wiosna, Narodziny Wenus, Pallas Atena z centaurem czy na wielu obrazach z Madonną. Simonetta Cattaneo urodziła się w Portovenere w rodzinie arystokratycznej i w wieku 16 lat wydano ją za mąż w za Marco Vespucci. Po przybyciu do Florencji, oczarowała wielu artystów i samego Juliana z Medyceuszy, brata Wawrzyńca, którego została prawdopodobnie kochanką. Simonetta umarła bardzo młodo w wieku 23 lat, a jej wizerunek przetrwał przez wieki dzięki Botticelliemu. Co ciekawe malarz został pochowany w tym samym co ona kościele, pod patronatem rodziny Vespuccich.

Grob Sandra Botticellego, kosciol Ognissanti we Florencji

9. ŚMIERĆ W ZAPOMNIENIU 
Ostatnie lata Alessandro spędził w izolacji i zapomnieniu. Po Narodzeniu mistycznym nie dostał już żadnego innego zamówienia. Były to lata sukcesu artystów takich jak Leonarda da Vinci, Michał Anioła czy Rafaela podczas gdy sztuka Botticellego była uważana za przestarzałą. Szczególnie, iż ostatnie prace artysty cechują się powrotem do gustów czternastowiecznych i zrezygnowaniem z kanonów renesansu. Kryzys wewnętrzny, introwertyczny charakter i słabe zdrowie prawdopodobnie przyczyniły się do odizolowania artysty i unikania większych wydarzeń.

Sandro Botticelli umarł w 1510 roku i został pochowany w rodzinnym grobie w kościele Ognissanti we Florencji. Przez wiele lat tylko napis na podłodze w jednej z kapliczek pokazywał jego miejsce pochówku i nie wystawiono mu nawet pomnika.

Sandro Botticelli, Wenus art pop

10. ODKRYCIE BOTTICELLEGO W 19 TYM WIEKU
Przez trzy wieki, dzieła Botticellego znajdowały się w zupełnym zapomnieniu. Dopiero po wojnach napoleońskich, w 19 tym wieku, kiedy zlikwidowano wiele kościołów i klasztorów, obrazy artysty trafiły na rynek sztuki. Tak narodziło się wielkie zainteresowanie sztuką Filipepi, które znacznie wzrosło w drugiej połowie zeszłego wieku.
Dzisiaj obrazy Sandro Botticellego zostały zinterpretowane przez wielu artystów, w filmach, reklamach czy kulturze pop. Sylwetka Wenus jest jedną z najbardziej znanych figur sztuki na świecie.

We Florencji w muzeum Uffizi znajduje się jedna z najbogatszych kolekcji dzieł artysty. Zapraszam więc na wizytę.