FLORENCJA Z DZIEĆMI

Podróż do Florencji z dziećmi może być wspaniałą przygodą lub straszna udręką. Wiele zależy nie tylko od oczekiwań i cierpliwości, ale przede wszystkim od dokładnego zaplanowania atrakcji i czasu na odpoczynek i na posiłki.
Tutaj znajdziecie kilka porad jak zwiedzać Florencję z dziećmi oraz polecane przeze mnie atrakcje.

FLORENCJA Z DZIEĆMI

JAK ZWIEDZAĆ?

– Zależnie od wieku dzieci, lepiej zaplanować krótkie pobyty w muzeach, starając się pomyśleć wcześniej o przerwach na posiłek, toaletę czy odpoczynek.

– Starszym pociechom warto kupić online lub w jednej z florentyńskich księgarni specjalną ksiazeczkę-przewodnik. Pomoże im ona aktywniej uczestniczyć w zwiedzaniu. Na przykład: This is Florence.

– Bilety na kopułę, dzwonnicę, do muzeum Uffizi i Accademia lepiej zamówić online przed przyjazdem, by uniknąć przykrych kolejek.

– Warto zaplanować zwiedzanie rano lub późnym popołudniem, unikając w ten sposób tłumów i wysokiej temperatury.

– Trzeba zaopatrzyć się w przekąski i napoje. Mimo iż we Florencji nie brakuje barów i kiosków, często mają one wygórowane ceny i są przepełnione turystami.

Ogrod iris we Florencji

FLORENCJA Z DZIEĆMI?

Oto kilka moich propozycji:

1. Wejście na kopułę katedry (Duomo) lub na dzwonnicę Giotta – niezapomniane emocje

Piesze wejście na szczyt kopuły Brunelleschiego daje możliwość podziwiania zapierających dech w piersiach widoków, zrozumienia konstrukcji kopuły od wewnątrz i zobaczenia niesamowitych fresków na jej środkowej części, jak również wnętrza katedry z wysokości. Natomiast wspięcie się na szczyt dzwonnicy, wymagające trochę mniej wysiłku, oferuje punkty widokowe na miasto na każdym piętrze i wspaniały widok na kopułę.

Ta propozycja pełna niezapomnianych wrażeń jest polecana tylko nie lękającym się ciasnych przejść i wysokości!
Zarezerwuj bilety.

Dzik we Florencji Mercato Nuovo

2. Wizyta po mieście z przewodnikiem – sztuka i historia nie muszą być nudne

Wizyta po mieście może stać się interesującym i niezapomnianym przeżyciem dla dzieci.Przewodnik opowie ciekawostki, zabawne historie i przykuje uwagę dzieci i młodzieży na kilka godzin.
Zamów wizytę po Florencji ze mną.

3. Palazzo Vecchio – muzeum przyjazne dzieciom

Budynek-forteca na Piazza della Signoria oferuje wiele atrakcji: prywatne mieszkania Medyceuszów, wejście na mury obronne pałacu i na wieżę Arnolfa czy zejście do podziemi. Jeśli znacie inne języki, gorąco polecam wizyty tematyczne, oferowane przez muzeum

Przy zakupie biletów można również zamówić “family kit”, który pomoże zwiedzić muzeum razem z dziećmi w niebanalny sposób.

Palazzo Vecchio, wizyta dla dzieci

4. Ogrody: Boboli, Bardini, różany, Iris – zieleń i widoki

Spacer po ogrodach to chwila wytchnienia od zatłoczonego miasta i nacieszenie się świeżym powietrzem i zielenią. Ogród różany znajduje się pod panoramicznym placem Piazzale Michelangelo i jest bezpłatny, jak również ogród iris, który jest jednak otwarty tylko jeden miesiąc w roku (generalnie od 20 go kwietnia do 20 go maja).

Ogrody płatne i pełne historii to Boboli i ogród Bardini. Fontanny, alejki, punkty widokowe, ciekawe rzeźby, ukryte polany i jaskinie…to wszystko sprawi na pewno dużą satysfakcję dzieciom.

Forte Belvedere Florencja z dziecmi

5. Forte Belvedere – punkt widokowy na 360°

Szesnastowieczna forteca na wzgórzu dominującym Florencję, to dzisiaj punkt panoramiczny i miejsce na wystawy oraz koncerty na wolnym powietrzu. Miejsce jest mniej uczęszczane przez turystów, może również dlatego, iż trzeba się wspiąć na wzgórze. Wysiłek jest nagrodzony widokiem na miasto i napojem lub lodami w kawiarni.

6. Park Cascine – piknik, spacer, rower lub basen

Florencja choć o wiele mniejsza niż Nowy Jork posiada również duży park w centrum miasta. Kilka kilometrów alejek i zieleni wzdłuż rzeki Arno to miejsce na spacer, piknik, zabawę czy sport. W parku można wypożyczyć rower lub wrotki a w lecie jest otwarty basen Pavoniere. Bardzo często w parku organizowane są wydarzenia na wolnym powietrzu i można skorzystać z lunparku.

Muzeum San Marco we Florencji

7. San Marco – jak wyglądało życie zakonników

Klasztor San Marco to dzisiaj spokojne muzeum a niegdyś dominikański klasztor. Miejsce jest przepełnione atmosferą sztuki i ciszy, a cele dominikanów ozdobione freskami Beato Angelico pozwalają na wczucie się w atmosferę 15 go wieku. W bibliotece pokazane są pigmenty, kolory i narzędzia używane do tworzenia manuskryptów i fresków.

Muzeum Stibbert we Florencji

8. Muzeum Stibbert – dla miłośników historii i kultury orientalnej

Muzeum, kiedyś prywatna willa kolekcjonera Fredericka Stibberta, to szereg sal i pokoi wypełnionych eksponatami: zbroje, broń, obrazy, przedmioty innych kultur i cywilizacji. Szczególnie Sala kawalerii wywiera na zwiedzających niesamowite wrażenie. Naturalnej wielkości rycerze na koniach wydają się tylko czekać na rozkaz ruszenia do ataku.

Chimera z Arezzo, Florencja, Muzeum archeologiczne

9. Muzeum archeologiczne

Mało kto wie, iż we Florencji mamy wspaniałe muzeum archeologiczne i jedną z największych we Włoszech kolekcję eksponatów z Egiptu. Mitologiczne potwory, mumie, rzeźby bogów, przedmioty codziennego użytku, to wszystko pomoże rozbudzić wyobraźnię dzieci i młodzieży.

Chcecie wiedzieć więcej o miejscach wartych zobaczenia we Florencji? Zapraszam do poczytania.


Zamów wizytę po mieście z przewodnikiem.

CZARNA KRÓLOWA – KATARZYNA MEDYCEJSKA

Medyceusze to również kobiety: córki, żony, kochanki, królowe. Pisałam już o Marii Medycejskiej, córce Franciszka I, królowej na tronie Francji. Niekochanej przez Francuzów, wyśmiewanej i nazywanej przez nich Grubą Bankierką. Podobny los spotkał Katarzynę, wydaną za mąż za Henryka II i odmalowanej przez francuskich historyków i pisarzy w sposób nieobiektywny i przesadny.

Katarzyna Medycejska portret

Katarzyna spotkała się z wrogim powitaniem na dworze francuskim, wyśmiewano jej urodę i mieszczańskie pochodzenia, a później krytykowano jej trudne rządy w kraju podzielonym wojnami religijnymi między katolikami i protestantami. Nazwana Czarną królową lub Madame Żmiją, została oskarżona o spiski, otrucia, morderstwa i makiawelistyczne dążenie do władzy za wszelką cenę. Ile jest w tym prawdy a ile historycznych nadużyć i legend?

Katarzyna była córką Lorenzo II, duka z Urbino, wnuczką Wawrzyńca Wspaniałego, bratanicą Juliana, przyszłego papieża Klemensa VII. Jej dzieciństwo i młodość nie były najszczęśliwsze. Matka, Madeleine de la Tour umarła przy porodzie a ojciec kilka tygodni później, prawdopodobnie na chorobę weneryczną. Dziewczynka wychowała się początkowo u ciotek w Rzymie, potem we Florencji w Palazzo Medici Riccardi.

Caterina de Medici

W wieku 8 lat wujek Julian zamknął ją w klasztorze sióstr Murate we Florencji, obawiając się jej roszczeń do władzy jako ostatniej z rodu Medyceuszy. Odebrała przez te lata wielostronne wykształcenie i pobudzono w niej zainteresowanie sztuką, naukami ścisłymi i jazdą konną.

Co do jej charakteru znamy anegdotę, związaną z atakiem w 1529 roku na Florencję przez armię hiszpańską i pragnących powrócić do władzy wygnanych  z miasta Medyceuszy. Florentyńczycy, chcąc zemścić się na Katarzynie, wiedząc o jej pobycie w klasztorze, zjawili się tam w nocy. Dziesięcioletnia dziewczynka odważnie stanęła twarzą w twarz z najeźdźcami i rozbroiła ich intencje swoją determinacją i odwagą.

Malzenstwo Katarzyny z Henrykiem
Obraz Jacopo da Empoli, Uffizi – Ślub Katarzyny z Henrykiem II

W wieku 14 lat Katarzyna została wydana za mąż za drugiego syna króla Francji, Henryka II z Walezjuszy. Taki wiek był normalnym wiekiem dla zawierania związków małżeńskich, jeśli chcecie poczytać o tym więcej tutaj. Od razu po przybyciu na dwór francuski, Katarzyna spotkała się z niechęcią i wrogością. Arystokraci kpili z jej pochodzenia a lud uważał ją za wysłanniczkę i szpiega papieża.

Katarzyna wyróżniała się jednak inteligencją, pasją do sztuki i polowań, podobnie jak król Francji, Franciszek I, któremu szybko przypadła do gustu.
Znacznie przewyższała we wszystkim swojego męża, Henryka, znajdującego się pod wpływem o wiele starszej od niego Diany de Poitiers, późniejszej faworytki i kochanki.

Henryk II, krol Francji
Henryk II

W takich trudnych warunkach, Katarzyna spędzała swój czas w izolacji, początkowo nie mogąc zajść w ciążę i otaczając się astrologami, wróżbiarzami i jasnowidzami, z których najbardziej znani to Nostradamus i Cosimo Ruggeri. Czarna królowa to właśnie przydomek, który zawdzięcza zainteresowaniu alchemią i okultyzmem, ale takie „pasje” były podzielane w tamtych czasach na wielu dworach europejskich.

Katarzyna Medycejska, której nie smakowała kuchnia francuska, sprowadziła sobie kucharzy włoskich. Wiele składników kulinarnych, Medyceuszka uważała za afrodyzjaki: cukinie, grzyby, cebule, karczochy, seler, szalotka czy wino. Musiały one zadziałać, ponieważ Katarzyna, mimo iż niekochana przez męża, spłodziła mu aż dziesięcioro dzieci.

Potrawy dzisiejszej kuchni francuskiej takie jak: sos beszamelowy, crema pasticcera, kaczka w pomarańczach, omlet, naleśniki czy zupa z cebuli, by wymienić tylko kilka, wywodzą się z kuchni toskańskiej.
Wprowadziła też użycie widelca na dworze francuskim i logiczny podział potraw na słone i słodkie.

Diana De Poitiers
Portret Diany

W 1547 roku po śmierci króla w tajemniczych okolicznościach, 28-letni Henryk II zasiada na tronie Francji. Na dworze króluje jego kochanka Diana, słynąca ze swej urody, a Katarzyna Medycejska, odsunięta w cień, zajmuje się rodzeniem i wychowywaniem dzieci. Aż trzech jej synów będzie rządzić Francją, córki poślubią władców Europy a syn Henryk III będzie krótko królem Polski.

Henryk II, umiera 12 lat później na skutek tragicznego zranienia podczas turnieju rycerskiego. Katarzyna według niektórych bardzo go kochała i od dnia jego śmierci zaczęła ubierać się na czarno aż do końca jej życia. Według innych był to czysty marketing z jej strony. Po śmierci męża, Medyceuszka stała się w każdym razie nieoficjalną królową Francji, jako regentka w oczekiwaniu na pełnoletność pierwszego syna Franciszka. Sprawowała w ten sposób władzę przez wiele lat w imieniu trzech synów kolejno na tronie.

Rzez hugenotow, noc swietego Bartlomieja
Rzeź hugenotów

Jej rola w nocy Świętego Bartłomieja 24 go sierpnia 1572 roku pozostaje zagadką. Do Paryża przybyło wtedy wiele protestantów (hugenotów) na wesele córki Katarzyny, Małgorzaty Valois z Henrykiem III z Nawarry. Wydaje się jednak dziwne, by taki rozkaz wyszedł spod jej ręki biorąc pod uwagę, iż próbowała przez wiele lat rozwiązać konflikt religijny w sposób dyplomatyczny. To ona wydała przecież wcześniejsze edykty tolerancji dla protestantów i to ona starała się o ten związek małżeński między córką i władcą hugenotów, wierząc w stworzenie pojednania między dwiema religiami.

Katarzyna umarła w 1589 roku w zamku Blois, w kraju podzielonym konfliktami i spiskami. Czarna królowa doczekała się rehabilitacji i oczyszczenia z wielu legend i przerażających historii na jej temat dopiero w 20 tym wieku. Dzisiaj wielu patrzy na nią jako na dyplomatkę, starającą się o tolerancję religijną, patronkę sztuki i kobietę, która zrewolucjonizowała wiele dziedzin we Francji.

A Wy jak oceniacie Katarzynę Medycejską?