OGRODY I PARKI WE FLORENCJI

Ogrody i parki we Florencji. Czyli gdzie się wybrać kiedy najdzie Was ochota na trochę zieleni i odpoczynku od zazwyczaj hałaśliwego i gorącego centrum miasta.
To tylko niektóre z propozycji, Florencja oferuje wiele innych ogrodów i parków, prywatnych i publicznych. 

PARK CASCINE (Piazzale delle Cascine)
W Nowym Jorku mają Central Park, a we Florencji mamy ogromny park Cascine. Znajduje się on niedaleko centrum miasta, przy rzece Arno i zajmuje powierzchnię aż 118 hektarów. Cascine to idealne miejsce na pieszą lub rowerową wycieczkę, piknik czy spotkanie ze znajomymi. Park posiada wiele miejsc do relaksu, ścieżkę zdrowia i place zabaw dla dzieci. W Cascine znajduje się również hipodrom, gdzie co roku organizowane są koncerty w ramach Firenze Rocks, basen na otwartym powietrzu le Pavoniere czy wypożyczalnia rowerów i wrotek Roller Club. Często organizowane są tutaj pokazy, targi i inne wydarzenia.

Teren Cascine w przeszłości należał do rodziny medycejskiej, która używała go do produkcji rolniczej i do polowań. Z czasem park przeszedł wiele zmian pod panowaniem dynastii Habsburgów, a później siostry Napoleona, Elizy Baciocchi. To ona otwarła Cascine jako park publiczny.
Dzisiaj spacerując po zacienionych alejkach, możecie zauważyć ciekawe ślady przeszłości takie jak na przykład: piramidę, używaną do przechowywania lodu w lecie, mały amfiteatr czy dziewiętnastowieczny pomnik na cześć zmarłego podczas wizyty we Florencji maharadży Kolhapur, Rajarama II.
Informacje


Park Anconella Florencja

PARK ANCONELLA (Via Villamagna)
Park Anconella znajduje się podobnie jak Cascine wzdłuż rzeki Arno, ale w południowej części miasta, od mostu Varlungo do mostu Da Verrazzano. W parku można znaleźć wiele miejsc do odpoczynku, uprawiania sportu, zabawy czy na piknik.

Ciekawostka: W 1989 roku temu próbowano wybudować tutaj miniaturę florentyńskiej kopuły (skala 1:5), używając technik piętnastowiecznych. Dzisiaj można zwiedzić tą niedokończoną budowlę również od środka. Projekt został zainicjowany przez architekta Massima Ricci, który bada rozwiązania techniczne, zastosowane przez Filippa Brunelleschiego przy budowie kopuły florentyńskiej katedry.

Krótki film po angielsku o projekcie.


OGRÓD RÓŻANY (Viale Giuseppe Poggi, 2)

Różany ogród (Giardino delle Rose) to jedno z moich ulubionych miejsc we Florencji. Można tutaj usiąść na trawie w ciszy i zieleni i rozkoszować się panoramicznym widokiem na miasto. Ogród znajduje się kilka kroków pod placem Michelangelo, oferuje aż 350 gatunków róż i kącik japoński, ufundowany przez miasto Kyoto. W 2011 roku, w parku zostały umieszczone rzeźby belgijskiego artysty, Jean-Michel Folona. Świetnie wkomponowują się one w pejzaż.
Wstęp do ogrodu jest bezpłatny i zazwyczaj jest on otwarty codziennie w godzinach 10-17.
Informacje

OGRÓD I VILLA BARDINI (Costa San Giorgio,2)
W 1913 roku kolekcjoner i handlarz antykami, Stefano Bardini wykupił teren, gdzie dzisiaj znajduje się park i Villa Bardini. Po jego śmierci, po wielu latach problemów z biurokracją spadkową, teren przeszedł na własność państwową. W 2000 roku ogród i villa zostały poddane gruntownej odnowie i dzisiaj są jednym z najbardziej zadbanych miejsc w mieście.

Ogrod Bardini Florencja

Najbardziej scenograficzne miejsce w parku to schody wiodące na szczyt wzgórza, gdzie znajduje się punkt widokowy na całą Florencję. Na wiosnę jedna z alei pokrywa się fioletową glicynią, przyciągając masę amatorów piękna i ciekawych zdjęć. Willa Bardini gości kolekcję prac artysty Pietro Annigoni i bardzo często ekspozycje tematyczne. W lecie w bistrot przy willi organizowane są koncerty i pokazy.

Wstęp do ogrodów i willi jest płatny.
Informacje


Tepidarium Roster Florencja, Ogrod Orticultura

OGRÓD ORTICOLTURA (Via Vittorio Emanuele II)
Ogród lubiany przez mieszkańców szczególnie w okresie letnim. Wstęp jest bezpłatny, a podczas wizyty rzuca się w oczy fascynująca budowla ze szkła i metalu. Została ona zaprojektowana w 1880 roku przez Giacoma Roster jako miejsce na pokazy botaniczne.

W ogrodzie znajduje się również neo renesansowa loggia z początku 20 go wieku a w jego wyższej części ciekawa fontanna w formie smoka. Podobno to właśnie z tego miejsca można dobrze zobaczyć sztuczne ognie 24 go czerwca, w dzien patrona Florencji. Jeszcze nie miałam okazji zweryfikować tej informacji.


Ogrod botaniczny Florencja

OGRÓD BOTANICZNY – MUZEUM (Via Pier Antonio Micheli, 3)
Ogród i muzeum dla prawdziwych amatorów i znawców roślin. Ogród botaniczny we Florencji został stworzony w 1545 roku na życzenie Cosimo I z Medyceuszy i zaprojektowany przez architekta Niccolò Tribolo. To trzeci taki ogród na świecie zaraz po Pizie i  Padwie. Ogród nazywany jest również giardino dei semplici czyli roślin podstawowych, hodowanych od czasów średniowiecznych przez mnichów do przyrządzania leków i wyrobów farmaceutycznych.

Na początku 18 go wieku, Pier Antonio Micheli, uważany za założyciela współczesnej mykologii, zamienił ten ogród w centrum nauki. Niestety 19 go września w 2014 roku małe tornado zniszczyło wiele wielowiekowych roślin i gatunków.
Wstęp płatny.
Informacje


Ogrod irysow we Florencji

OGRÓD IRYSOWY (Piazzale Michelangelo)
To miejsce podobnie jak ogród różany znajduje się pod placem Michelangelo, ale otwierane jest tylko na miesiąc, od końca kwietnia do końca maja. Wiąże się to oczywiście z okresem kwitnienia irysów, które wypełniają tę pagórkowatą przestrzeń.

Ogród został otwarty w 1954 roku na konkursowe pokazy irysów, które są symbolem Florencji. W ogrodzie znajduje się od 1500 do 2500 gatunków irysów. Z terenu roztacza się widok na Florencję oraz okoliczne wzgórza.
Informacje


Ogrod Boboli, Florencja

OGRÓD BOBOLI (Piazza Pitti)
O nim pisałam tutaj szczegółowo.

GIROLAMO SAVONAROLA

Girolamo Savonarola, Pomnik w Ferrara

Jedna z najbardziej fascynujących historii we Florencji, wiąże się z niesamowitą postacią: Girolamo Savonarola. Był on dominikańskim zakonnikiem i kaznodzieją, a swoimi kazaniami wywarł takie wrażenie na mieszkańcach Florencji, iż pozwolili mu oni na nieoficjalne sprawowanie władzy w mieście przez kilka lat. Savonarola krytykował wszechobecną rozwiązłość i korupcję tamtych czasów, również w łonie kościoła. Swoimi apokaliptycznymi wizjami o przyjściu Antychrysta znacznie wpłynął na ówczesną mentalność. Jego oskarżenia nie przypadły oczywiście do gustu papieżowi, Aleksandrowi Borgia, który przez pośredników skazał zakonnika na śmierć przez powieszenie i spalenie na stosie.

Dzisiaj na miejscu jego egzekucji, na piazza della Signoria we Florencji, widnieje upamiętniająca tablica z napisem. Co roku, 23 go maja, władze miasta oddają hołd Savonaroli, zostawiając w tym miejscu kwiaty.

Portret Girolamo Savonarola

KIM BYŁ GIROLAMO SAVONAROLA
Girolamo Savonarola urodził się w 1452 roku w mieście Ferrara, w rodzinie szlacheckiej, związanej z rządzącą tam dynastią Este. Początkowo młody Girolamo podjął się studiów medycznych, jednak w pewnym momencie postanowił je zakończyć i wstąpić do zakonu dominikańskiego w Bolonii. Jak czytamy w jego pismach, prowadził on bardzo skromne, można powiedzieć ascetyczne życie i już wtedy krytykował upadek moralny społeczeństwa i wszechobecną korupcję .

Dzisiaj myślimy o renesansie jako o epoce piękna i humanistycznych wartości, ale były to też czasy rozpusty, prostytucji dziecięcej, astrologów, zabobonów i zainteresowania czarną magią i okultyzmem. Zamożniejsi ludzie afiszowali się z bogactwem, a wśród kleru panowało zepsucie i świętokupstwo.

SUKCES KAZNODZIEI
W 1482 roku Savonarola przeniósł się do Florencji, podobno na życzenie samego Wawrzyńca Wspaniałego. Zamieszkał w dominikańskim klasztorze San Marco i zajął się edukacją nowicjuszy, jak również pisaniem i wygłaszaniem kazań z pulpitów wielu kościołów w mieście. Początkowo nie cieszyły się one jednak popularnością. Zakonnik był nieatrakcyjny, miał słaby, piskliwy głos i do tego nie miły akcent z regionu Romagna, z którego pochodził.

W ciągu następnych lat, dominikanin oddał się jednak intensywnej pracy nad mimiką, ekspresją i modulacją głosu i po powrocie z podróży do Florencji, jego kazania zaczęły przyciągać coraz więcej wiernych i wywierać duży wpływ na słuchających.

Portret Fra Bartolommeo

KRYTYKA MEDYCEUSZY
Girolamo Savonarola zaczął krytykować rządy już schorowanego Wawrzyńca Wspaniałego. Według dominikanina, był on tyranem i swoimi zainteresowaniami kulturą klasyczną i ostentacją przepychu przyczynił się do upadku moralnego jaki panował w mieście. Apokaliptyczne wizje przyjścia Antychrysta, które Savonarola z pasją odmalowywał w swoich kazaniach, nakłaniały wielu wiernych do zmiany życia, rezygnowania z pogoni za dobrami ziemskimi i do zajęcia się pokutą za grzechy. Krytykując Medyceuszy, zjednał on sobie również poparcie zwolenników republiki w mieście.

Wawrzyniec Wspaniały zmarł w 1492 roku w prywatnej willi w Careggi i podobno Savonarola mimo potępienia jego rządów, udzielił mu ostatniego błogosławieństwa. Kiedy syn Medyceusza, Piotr II nazwany potem Nieszczęśliwym został wygnany z miasta, to właśnie zakonnik z Ferrary nieoficjalnie przejął w nim władzę. Zawarł on sojusz pokojowy z nadchodzącym na podbój Włoch królem Francji, Karolem VIII i przez wiele lat cieszył się poparciem Francji, które uchroniło go przed wieloma wrogami.

TEOKRACJA
We Florencji do władzy oficjalnie powróciły instytucje republikańskie, ale to Girolamo Savonarola posiadał duży wpływ na podejmowane decyzje. Przez 6 lat w mieście istniała republika teokratyczna. Specjalnie stworzone milicje kontrolowały ulice, dbały o porządek moralny i skromność mieszkańców. Kobiety były nakłaniane do porzucenia “rozpustnych” strojów, a do historii przeszły tak zwane stosy próżności. Palono w nich zakazane książki, dzieła sztuki, klejnoty i inne przedmioty, uważane za zbędne do skromnego życia.

Nawet Sandro Botticelli, zatrwożony kazaniami kaznodziei nawrócił się na ścisłą wiarę katolicką i podobno wrzucił do ognia kilka swoich obrazów o tematyce mitologicznej, potępionej przez Savonarolę. Twórczość tego artysty stała się w tamtych latach ciemniejsza, niespokojna i pełna wizji walk między Szatanem a aniołami. Również Michał Anioł, przebywający krótko w mieście znajdował się pod dużym wrażeniem kazań Savonaroli. Pozwala nam to dzisiaj na zrozumienie charyzmy jaką posiadał ten dominikański zakonnik.

Smierc Savonaroli, Piazza della Signoria Florencja

KRYTYKA PAPIEŻA BORGIA
Dominikanin z Ferrary zadarł jednak z za dużym dla niego przeciwnikiem, papieżem Aleksandrem VI Borgia, który zasiadł na tronie papieskim w 1492 roku. Fakt, iż zmienił on Rzym w kolebkę rozpusty, handlował stanowiskami i urządzał prywatne orgie, nie jest dzisiaj dla nikogo tajemnicą.

Papież posiadał jednak ogromne bogactwo i władzę polityczną i początkowo wysłał Savonaroli kilka ostrzeżeń. Kiedy ten nie rezygnował jednak z krytyki rozpusty w łonie kościoła i otoczenia Borgia, papież wydał podobno fałszywą ekskomunikę, która spowodowała strach wśród mieszkańców Florencji. Zadzierać z papieżem, posiadającym władzę religijną i prywatną armię, nie należało do sprytnych posunięć.

W 1498 roku, pod koniec maja, klasztor San Marco znalazł się więc pod oblężeniem władz miasta. Dominikanie bronili się dzielnie aż do rana, kiedy to Girolamo Savonarola wraz z innymi dwoma braćmi zostali aresztowani i wtrąceni do lochu na szczycie Palazzo Vecchio. Proces oczywiście był farsą, dominikanin został poddany torturom, by wymusić zeznania o herezji i zdradzie kościoła.

Tablica upamietniajaca smierc Girolamo Savonarola

ŚMIERĆ GIROLAMO SAVONAROLA
Rankiem 23 go maja, na oczach tłumu mieszkańców, Savonarola wraz z Silvestro Maruffi i Domenico Buonvicini zostali powieszeni a potem spaleni na stosie. Prochy kaznodziei pieczołowicie zebrano i wrzucono do rzeki, by uniemożliwić zebranym jakąkolwiek wenerację jego relikwii. Kaznodzieja, cieszył się dużym poparciem wśród przeciwników Medyceuszy i przede wszystkim wśród biedniejszych warstw społeczeństwa. Dzień po wyroku, wielu z nich przyniosło kwiaty na miejsce jego śmierci.

Ta tradycja została zachowana do dzisiaj i władze miasta dbają o umieszczenie kwiatów, co roku, 23 go maja, na miejscu egzekucji zakonnika.

Pisma Savonaroli zostały wpisane w 1559 roku na Indeks ksiąg zakazanych i trzeba było poczekać kilka wieków, by imię dominikanina zostało zrehabilitowane. W 1997 roku rozpoczęto również proces jego beatyfikacji.


Tą i wiele innych historii możesz poznać podczas wizyty ze mną po Florencji.