MICHAŁ ANIOŁ W MUZEUM BARGELLO WE FLORENCJI

Michał Anioł – muzeum Bargello we Florencji

muzeum bargello we florencji
Krużganek Muzeum Bargello

Nie trzeba koniecznie tłoczyć się w muzeum Akademii, gdzie znajduje się oryginał Dawida Michała Anioła i wydobywający się z kamienia Jeńcy, by zobaczyć dzieła tego artysty.

Rozważcie wizytę w pięknym i mniej zatłoczonym muzeum Bargello we Florencji. W średniowiecznej atmosferze można tam podziwiać aż 4 dzieła Buonarrotiego plus niesamowitą kolekcję rzeźb, sztuki średniowiecznej, renesansowej, islamskiej, ceramiki i wiele innych.

Rzeźby Michała Anioła znajdują się na parterze, w dużej sali po prawej stronie od wejścia z krużganku budynku. To o nich będzie dzisiaj na blogu w ten deszczowy, majowy dzień.

bachus michał anioł bargello

Bachus
Młody Michał Anioł otrzymał zamówienie na Bachusa w 1496 roku od kardynała Raffaella Riario, który padł ofiarą oszustwa. Sprzedano mu rzeźbę Śpiącego Kupidyna (dziś zaginioną), autorstwa Buonarrotiego jako dzieło antyczne. Kardynał był pod wrażeniem talentu artysty i zapragnął, by ten wyrzeźbił mu Bachusa, boga wina i rozkoszy, tematyka dość popularna wśród humanistów i mecenasów sztuki.

Buonarroti wydobył figurę z bryły marmuru dość szybko, w rok czasu, ale nie wiadomo dlaczego kardynał potem ją sprzedał. Czyżby nie podobała mu się czytelna aluzja do homoerotycznej zmysłowości młodzieńca?

Bachus jest pokazany z pucharkiem, w koronie z winogron, w lewej ręce trzyma skórę leoparda i winogrona. Ciekawa jest jego pozycja i ekspresja, dzięki której Michał Anioł oddaje widoczny stan upojenia.
Bardzo oryginalnym rozwiązaniem jest również pokazanie małego satyra z tyłu, zjadającego winogrona, który skłania obserwującego do wizji nie tylko frontalnej ale z każdej strony.

tondo pitti michał anioł bargello

Tondo Pitti, czyli okrągła płaskorzeźba, zamówiona przez zamożnego Bartolomeo Pitti.
Są to lata 1503-04, kiedy Michał Anioł pracuje nad Dawidem i w międzyczasie przyjmuje inne zamówienia. Kiedy na to wszystko znajdował czas? Właśnie nie znajdował, bo projekty pozostały nieukończone, podobnie jak cykl rzeźb do katedry w Sienie, rozpoczęty w tym samym czasie.

Madonna siedzi jakby przykucnięta na kamieniu, o otwartą książkę na jej nogach opiera się mały Jezus. Płaskorzeźba sprawia wrażenie braku miejsca, jakby autor próbował zmieścić całą kompozycję troszkę na siłę. Dzieło pozostało w stanie pół surowym. Z tyłu wyłania się głowa małego Jana Chrzciciela, a tylko twarze Maryi i Jezusa, artysta dopracowuje prawie do końca. Na czole Maryi pojawia się ciekawie cherubin.

apollo dawid michał anioł bargello

Apollo albo Dawid
Nie za bardzo znamy tematykę tej rzeźby. Apollo, słoneczny patron muz, bóg intelektu, przepowiedni, nauki czy kolejny Dawid? Dzieło zamówił u Michała Anioła Baccio Valori, komisarz we Florencji w 1530 roku. Po jego oskarżeniu o spisek przeciwko Medyceuszom, wtrąceniu do więzienia i konfiskacie dóbr, rzeźba trafiła do kolekcji Kosmy I go

Nawet przez dość długi czas znajdowała się w amfiteatrze w ogrodach Boboli, narażona na czynniki atmosferyczne. Buonarroti już po pięćdziesiątce wcielił tutaj w życie swoją poetykę i styl, nie zakańczając figury. Niektórzy historycy sztuki twierdzą, iż w późniejszych latach życia było to celowe posunięcie artysty, podkreślające proces kreacji.

Apollo dla niektórych wydaje się wyciągać strzałę z kołczanu, a dla innych przeciąga się melancholijnie jako Dawid, już po ucięciu głowy Goliata, żałując tego uczynku. Trudno powiedzieć i czy jest to ważne?

Marmur tej rzeźby ma dużo defektów, co widać gołym okiem.

brutus michał anioł bargello

Brutus, marmurowe popiersie z 1538 roku.
To bardzo ciekawe dzieło Michała Anioła. Artysta angażuje się i wypowiada tutaj politycznie. Wiemy, iż jest to popiersie Brutusa, zabójcy Juliusza Cezara. Dla wielu bohater, który zabił tyrana. I wiemy też, iż Michał Anioł był republikaninem i nie chciał powrotu do władzy we Florencji Medyceuszy. Tym samym przyjął to zamówienie polityka i republikanina z Florencji i symbolicznie odniósł się do zabójstwa tyrana Aleksandra Medyceusza przez jego kuzyna Lorenzino w 1537 roku. Udrapowanie i część szyi zakończył uczeń Tiberio Calcagni.

Michał Anioł kopiuje model popiersi cesarzy rzymskich, ale jego przedstawienie jest o wiele bardziej masywne i energiczne. Na twarzy Brutusa maluje się gniew i napięcie.

tribolo bargello florencja
Miniaturki, kopie Jutrzenki i Zmierzchu Michala Anioła

Dodatkowo w sali, możecie zobaczyć inspiracje Michałem Aniołem, szczególnie rzeźbami do Nowej Zakrystii, których kopie w miniaturze widnieją w sali, jak również liczne dzieła artystów jemu współczesnych, powielających kompozycje, torsje i pozy.

Prześledzenie ewolucji rzeźby we Florencji, zaczynając od sali na pierwszym piętrze, gdzie króluje Donatello, w towarzystwie Andrea del Verrocchio, Luca della Robbia i innych, pomoże Wam również zrozumieć geniusz Michała Anioła.

Informacje praktyczne, bilety, godziny otwarcia.

Dajcie znać czy byliście w tym muzeum i co o nim myślicie.

Jeśli chcecie odwiedzić Bargello ze mną, zapraszam do kontaktu.

PERSEUSZ Z GŁOWĄ MEDUZY

Patrząc na wiele dzieł artystycznych z przeszłości, często zapominamy lub ignorujemy fakt, iż ich znaczenie jest związane z ówczesnym kontekstem politycznym i niejednokrotnie kryje w sobie wiele przemocy.

Perseusz, rzezba Benvenuto Cellini

Tak właśnie jest z brązową rzeźbą Perseusza, która stoi pod dachem Loggia dei Lanzi we Florencji na Piazza della Signoria od 1554-go roku. Ten przepiękny posąg, pokaz talentu rzeźbiarskiego i złotniczego Benvenuta Celliniego jest nierozwiązywalnie połączony z przemocą i polityką. Opowiada on okrutną, mitologiczną historię, został stworzony przez gwałciciela i zabójcę a zapłacił za niego tyran i despota.

MITOLOGIA
Zacznijmy od mitologicznej, skomplikowanej historii, którą przybliżę Wam w skrócie. Perseusz był jednym z wielu dzieci Zeusa i ”ziemianki“ Danae. Danae niewiele miała do powiedzenia na ten temat, ponieważ zamknięta w wieży przez własnego ojca, została zapłodniona przez boga w formie złotego deszczu. Po urodzeniu syna, jej ”kochany“ rodziciel wrzucił ją wraz z niemowlęciem w skrzyni do rzeki. Udało jej się jednak przeżyć, ale oczywiście to nie był koniec jej przygód i utrapień. Król krainy, w której zamieszkała, Polidektes zakochał się w niej i chciał pojąć ją za żonę. Perseusz, który wyrósł na silnego i odważnego młodzieńca, wyruszył więc na zabicie Meduzy, wierząc, iż to uratuje jego matkę przed niechcianymi awansami króla. 

Meduza, obraz Rubensa

MEDUZA
Meduza była jedną z trzech potwornych Gorgon, z jej głowy wyrastały węże, szyję pokrywała smocza łuska a w paszczy miała straszliwe kły. Jakby tego nie było dość, każdy kto na nią spojrzał, został zamieniany w kamień. Według niektórych wersji, Meduza była kiedyś piękną dziewczyną, ale molestowana w świątyni przez Posejdona została za to ukarana przez zazdrosną Atenę. (Tak, dobrze czytacie, została ukarana za doznany gwałt i zamieniona właśnie w potwora). Perseusz dzięki pomocy bogów, zaskakuje Meduzę, pokazując jej wypolerowaną jak lustro tarczę i w tym samym momencie odcina jej głowę. 

Perseusz Meduza

RZEŹBA PERSEUSZA
To jest właśnie moment, który decyduje się przedstawić Benvenuto Cellini. Piękny młodzieniec o muskularnym, nagim ciele, dumnie wysuwa ramię, z którego patrzy na obserwatora odcięta głowa. Co ciekawe, bardzo przypominająca twarz samego Perseusza. Bohater stoi na zabitym ciele Meduzy, a z jej szyi widać wijące się jeszcze żywe węże. Perseusz w prawej ręce dzierży miecz a jego twarz wyraża skupienie i pewnego rodzaju melancholię, jakby sam był zasmucony uczynkiem, którego musiał dokonać. Rzeźba zachwyca dopracowanymi szczegółami, niezwykle skomplikowaną pozycją, dokładnym oddaniem anatomii i nie można nie zostać pod wrażeniem talentu Celliniego, który poświęcił aż dziewięć lat na jej wykonanie. 

Technika odlewu z brązu jest jedną z najbardziej skomplikowanych w sztuce. Najpierw trzeba wykonać model z gliny, potem pokryć go woskiem i ponownie gliną. Odlewany, gorący brąz wypycha wosk i zajmuje jego miejsce a cała rzeźba musi posiadać skomplikowany układ wentylacyjny kanałów wejściowych i wyjściowych na powietrze, wosk i metal. Istnieje duże ryzyko błędu i niejednokrotnie artyści musieli wykonywać wiele odlewów.

Benvenuto Cellini Uffizi

ARTYSTA
Benvenuto Cellini (1500-1571) był utalentowanym florentyńskim złotnikiem i rzeźbiarzem, pracował między innymi dla króla Francji i dla papieża. Znany jest również z tego, iż jako jeden z niewielu artystów tamtych czasów, napisał autobiografię, którą zresztą bardzo Wam polecam. Z tej właśnie książki możemy dowiedzieć się wiele pikantnych szczegółów o autorze i o sekretach życia na dworach królewskim i papieskim. 

Benvenuto nie ukrywa swojego wybuchowego charakteru, awanturniczego trybu życia (oczywiście wiele historii może być podkolorowanych przez autora) i pogardy jaką żywił do kobiet. Prawdopodobnie były to poglądy ogólnie podzielane w tamtej epoce, ale wyczytujemy również, iż Cellini wielokrotnie molestuje i gwałci dziewczęta i kobiety i chełpi się tym w swoich opowieściach. Takie zbrodnicze uczynki były zabronione przez prawo ale w praktyce rzadko dochodziło do procesu. Jednym z najbardziej znanych jest proces Artemizji Gentileschi, odsyłam do wpisu, który napisałam na jej temat. 

W swojej autobiografii Cellini pisze również o zabójstwie, którego dokonał podczas jednej z kłótni, w której brał udział. W skrócie rysuje nam się portret człowieka, z którym prawdopodobnie niewiele chcielibyśmy mieć do czynienia w życiu codziennym. 

Kosma I popiersie Celliniego

ZAMÓWIENIE RZEŹBY
Zamówienie na ten posąg zostało wydane przez Kosmę I, władcę Florencji od 1537-go roku. Kosma był tyranem i despotą, zamienił średniowieczny pałac priorów Bargello na więzienie i na miejsce tortur i publicznych egzekucji. Krążą nawet historie, iż w porywie gniewu zabił dwójkę własnych dzieci.

Oczywiście bardzo spodobał mu się projekt Celliniego, pokazany mu w formie miniatur z gliny i z brązu. Perseusz miał mieć precyzyjne znaczenie polityczne i do dzisiaj stoi w tej samej pozycji, do której został zaplanowany. Jeśli staniecie przed nim i spojrzycie na lewo na kopię Dawida i na rzeźbę Heraklesa, dwóch gigantów przed wejściem do Palazzo Vecchio, zauważycie, iż patrzą oni właśnie na Perseusza i wyglądają jaby ten zamienił ich w kamień.

Zarówno Dawid, który zabija silnego Goliata jak i Herakles, zostali wybrani przez miasto jako symbol republiki i postawieni w szesnastym wieku przed wejściem do pałacu jako “obrońcy“ wolności przed tyranią. W przypadku Heraklesa dość ironicznie, ponieważ już wtedy na tronie pałacu siedział despota Aleksander

Dawid Michal Aniol

Tymczasem Kosma I chce podkreślić, iż ten okres został zakończony i władza w mieście bezodwołalnie jest w jego rękach. Podejrzani o spisek i przeciwnicy jego rządów zostają skazani na śmierć lub wtrąceni do więzienia a Perseusz ma ostrzegać przed jakimikolwiek zapałami republikańskimi. Wychodzące węże z głowy Meduzy, to właśnie według niego symbol kłótni między różnymi fakcjami politycznymi, które on ”pogodził”, biorąc władzę w swoje ręce.


Teraz kiedy spojrzycie na niektóre dzieła artystyczne, może zastanowić się właśnie dla kogo i przez kogo zostały stworzone i w jakim celu. Te pytania mogą doprowadzić Was do odkrycia wielu fascynujących opowieści.

Ja zapraszam na wizytę po Florencji, podczas której dowiecie się więcej na ten temat. Natomiast rzeźba Perseusza jest związana z wieloma innymi ciekawostkami, które chętnie opowiem.

Lektury do poczytania dla zainteresowanych:
Żywot własny, Benvenuto Cellini
Mitologia, Parandowski, podaję link do audiobooka.